تلفن که زنگ می زند …هر که باشد
ساعتی حرف می زنم
در که می زنند …هر که باشد
به استقبالش می روم ، تعارفش می کنم ، تحویلش می گیرم
امّا وقتی نیستی…
وقتی سراغی نمی گیری
پدر آدم در می آید!
بگذار تلفن هی داد وبی داد کند
بگذار پاشنه ی در از جا در بیاید
ترک دنیا کردن مگر شاخ و دم دارد ؟!
به روزگار «تَن» دادم
به تقدیر «تَن» دادم
به تو «دل» دادم ولی!
میدانید چیست؟
بعضی وقتها نباید شعر را کامل نوشت
بلکه باید ادامه اش را سیر گریه کرد !
نشستم صبح و ظهر و عصر در فکرت فرو رفتم
اذان گفتند و من کاری نکردم ، کافرم یعنی؟؟؟
یک مُرده درد ِ زخم را حس می کند؟ نه!
دیگر مرا هرچه برنجانی مهم نیست
گاهی برای ترسیدن دیر می‌شود
آنقدر که دست‌هایت را…
با تمامِ پنجره‌ها باز می‌کنی
و یادت می‌رود از هر زاویه‌ای پرت شوی
دوباره به آغوش خودت برمی‌گردی!
چه کج رفتاری ای چرخ
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری نه آیین داری ای چرخ!
قبلاً هم گفته ام
تنها تو یا مرگ
زندگی ام را شیرین می کنید
اگر قرار است نباشی ) زبانم لال (
خـــــلاص!
من دیگر نمی‌توانم بگویم:
در زندگی خیر ندیده‌ام
حالا که تو را دیده‌ام!
مرگ در برگ ها زرد می شود…
در آدم ها سفید
و در من درست رنگ تو را گرفته!
