کاظم بهمنی :

نقشه می ریخت مرا از تو جدا سازد شک

نتوانست،  بنا  کرد  به  توهین کردن

زیر بارغم تـو داشت کسـی له می شد

عشق بین همه برخاست به تحسین کردن

آن قدر اشک به مظلومیتم ریخته ام

که نمانده است توانایی نفرین کردن