از کودکی به گردن ما شال ماتم است / نابرده رنج ، گنج به ما داده ای حسین!

آنان که حسین را خدا پندارند

کفرش به کنار عجب خدایی دارند

طلاق زمین لرزه ای است که آوارش بیشتر بر سر کودکان معصوم می ریزد!

« ما من شی ءابغض الی الله عزوجل من بیت یخرب فی الاسلام بالفرقة »

هیچ چیز نزد خدای عزوجل مبغوض تر از خانه ای که در اسلام با جدایی ویران شود نیست.

سرنوشت ننوشت... گر نوشت بد نوشت!

دلم؟!

یه خواهش...

دیگه نخواهش!

در مدرسه هر وقت به هم عشق تعارف کردیم ، از نمره ی انضباط ما کم کردند!

مهر آمده و مدرسه ها باز شده

فصل من و تو به هم رسیدن آغاز شده

در گوش رفیق خوبت آهسته بگو..

پاییز کنار تو چقدر ناز شده!

دلتنگی تعریفش فقط دو حرف است ... تو!

پیش بیا...

این روزها بیشتر از همیشه

به این پیشامد نیاز دارم!

شاید روزی آمدی و جای این همه غم را در دلم گرفتی ...

عزیزم حسادت نکن!

 این که بعد از تو بغل گرفته ام...

 زانوی غم است!

همیشه انکه میرود کمی از ما را با خود می برد...

خدایا!

کسی که قسمت دیگریست را سر راهمان قرار نده...

تا شب های دلتنگی اش برای ما باشد

و روزهای خوشی اش برای دیگری!

مصطفى مستور :

ﭘﺮﻫﯿﺰ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﻧﺶ ﮐﻼﻓﻪ ﺍﺕ ﮐﺮﺩﻩ

ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻣﺒﻬﻢ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻨﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ :

ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ ...

خبر آن است که مردیم در این بی خبری!

بی خبری...

بی پایان ترین خبری ست که

از تو می رسد این روزها!

از فشار زندگی نترسید... فشار، توده زغال سنگ را به الماس تبدیل میکند!

برای هر مشکلی راهی است هر چند کوتاه و...

برای هر راهی مشکلی است هر چند کوچک!