فخرالدین عراقی :

روی بنمای، تا نظاره کنم

کارزوی من از جهان این است

دل بیچاره را به وصل دمی

شادمان کن، که بی‌تو غمگین است

مهرداد محمدی :

وقتی تو نباشی آه روزان همه تکراری

وقتی تو نباشی وای شبها همه یلدایی

سهمم زنبودنت چیست ای دلهره دیرین

جز لحظه شماری ها ، جز زجر شکیبایی

فالی زده ام امشب بی تابی "حافظ" را

"دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی"

عشق مراقبت می خواهد!

قلبم تیر می کشد

این تنها طرحی ست که از تو...

در سینه ام یادگار مانده است !

زندگی مار است تو جانش بگیر ، زندگی جام است تو کامش بگیر

وقتی میشنوم کسی آه میکشد و می گوید:

زندگی سخت است!

وسوسه می شوم از او بپرسم:

در مقایسه با چه؟

مولانا :

آنِ منی

کجا روی؟

تا کی بنشینیم به امّید رهایی؟!

دعا پشت دعا برای آمدنت

گناه پشت گناه برای نیامدنت

دل درگیر میان این دو انتخاب!

کدام آخر؟ آمدنت یا نیامدنت

بارالها! زخمها ، رحم میخواهند… فقط این دو نقطه را بردار!

این زندگی گذراست...

نه غمش پایدارست

و نه خوشی اش!

به کوله بارت نگاه کن که چگونه پرش کرده ای...

این روزها آنچه زیاد است سرگرمیست و آنچه کم داریم... دلگرمیست!

غرق شدن همیشه توی آب نیست

توی غصه نیست

توی خیال نیست

آدم دوس داره گاهی توی یه آغوش غرق بشه!

دردهایی در این دنیا هست به آن عظمت که در برابر آنها از اشک کاری ساخته نیست!

دلم یک اتفاق می خواهـد

یک تلفن نا آشنا

با بی میلی تمام جواب دهم و...

صدای تـو!

به چه می نازی؟ مقصدت خاک است!