وقـتـی خــواب...
بــــرایِ فــــرار ازبیــــداری بـــاشـد تمــــام شـــده ای!
خیالت همیشه هست
اما امروز دلم خودت را می خواست...
نه خیالت را!
خبــری نیست
خیــاطـی مـی کنـم
آسمــان را بـه زمیــن مــی دوزم...
چشمهــایـم را بـه در!
خــدا مــی دانــد چنــد بــار دلــم را کــوک زدم
کــه ایـــن چنیــــن دل تنگـــم !
همیشـه در سختی هـا به خـودم می گفتم
این نیــز بگـذرد...
هنـوز هم می گویم
اما حال می دانم آنچه که می گـذرد
عمــر من است نه سختـی!
خَستــــه ام
امــــا تَحمـُـــل مـی کُنــم...
خُــــدایـــا روزِگـــارت با من و احساسم بـَــد تـــا کـــرد!
دلم یک فیلم بلند می خواهد
یک واقعیت عاشقانه...
پر از سکانس های با تو بودن
و یک دکمه ی تکرار...
یک فنجان خالی را که نگاه میکنم
گلـویم به خاطر چای هایی که ...
با تو نخورده ام چقدر میسوزد!
ﮔﻨﺎﻩ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺭﻭﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﻫﻢ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ!
ﺍﯾﻦ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﯾﺪ...
ﻏﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﻡ!
بـه مـن قــول بـده
در تـمـام ســالـهـایـی کـه بـاقــی مـانـده تـا ابـد...
مــواظــبـــ خــودتـــ بــاشــی!
شاید من نباشم کـه یـادآوری اتـــ کـنَــم!
ایــن روزهـا در من...
حــالتِ فــوق الــعـاده اعــلام شــده اسـت!
بـیـــش از حــد مـجـــاز دلـتـنـگــــ شــــده ام...