در چهار فصل زندگی انسان پاییز کمین کرده است...باغبان خویش باش!

دل بسته ام به پاییز...

شاید سر مهــــر بیایی!

کوزه نگاه!

آن قدر تشنه ی دیدارت هستم...

که با هزار کوزه نگاه هم افطار نمی شود

لحظه ی ندیدنت!

لبخنـــد مصنوعـــی...

همیشه هم قافیه بوده اند، سیبـــ و فریبـــ

همانند سیبی که آدم و حوا را فریبـــ داد و حالا با هـم میگوییـم :

سیــبــــــ

و دوربیـن هـای عکاسی را فریـبـــ می دهیـم

تا پنهـان کنیـم اندوهمـان را پشتـــ ایـــن لبخنـــد مصنوعـــی !

جهانم بی الف جهنم است!

الفِ انسانیت که از  آدم  برداشته شود...

چیزی جز نشانه حیوانیت باقی نمی ماند !!

حی علی خیر العمل...

خوشبحال اونهایی که :

خوب بودنشون ، جلوی عالی شدن اونها رو نگرفته!

دلتنگم...

مثل میوه ی افتاده ای دلتنگم...

میوه ای که درختش را بریده و برده اند!

مگر می شـود؟؟

چه کار به حرف مردم دارم ، زندگی من همین است !

شب که می شود ...

روی تختم دراز میکشم وعاشقانه ای می نویسم

خیره می شـوم به عکست و با خودم فکر می کنم

مگر می شـود تـو را دوست نداشـت ؟!

بیا...

این همه بیداد را بی "دال" کن !

واقعی‌تر از نفس کشیدنم دوست دارمت!

شاید قانون دنیا همین باشد:

من صاحب آرزویی باشم که شیرینی تعبیرش از آن دیگریست!

تو را خدا نمی‌خواهد که برگردی وگرنه آمدن نه بال می‌خواهد نه کفش و عصای آهنین !

چه بگویم ؟!

ضربه آخر را خدایم زد ...

آن زمان که برای رفتنم استخاره کردم و خوب آمد !