حسین پناهی :
يكشنبه, ۱۵ تیر ۱۳۹۳، ۱۱:۰۶ ق.ظ
و در جمعیت نیمه روشن آن سوی پنجره
در ایستگاه دنبال کسی شبیه تو می گردم . . .
و خوب می دانم که کسی کـَـس نمی شود
زیرا هیچ انسانی قادر به ادامه انسانی دیگر نیست !
با این وجود کسی شبیه تو را پیدا می کنم
و از او دور می شوم . . .
و هر چه دورتر می شوم
شباهتش به تو بیشتر و بیشتر می شود . . .
و باز سکوت !
یادمه که دل من المثنی نداره