حواسمان باشد...

داشتم مجله ای را ورق میزدم که نوشته ای در پایین یکی از صفحات توجهم را به خودش جلب کرد.

مفهوم آن نوشته این بود: "چگونه گفتن هم به اندازه ی چه چیز گفتن مهم است."

یاد نادر ابراهیمی افتادم که در نامه ای به همسرش نوشته:

" گاهی احساس می کنم با اینکه حرف درستی می زنیم ولی زهر ِ بد گفتن آن جلوی پذیرشش را می گیرد. خیلی وقت ها این حرف های تلخ نیست که دو طرف را می آزارد بلکه چگونه گفتن آنهاست که غمی عمیق بر دل می نشاند. "

حواسمان باشد:
گاهی با یک بی مهری دلی می شکند ، گاهی با یک کلمه انسانی نابود می شود...
مراقب بعضی یک ها باشیم در حالی که ناچیزند همه چیزند!

کوچک نوشت:
آنقدر میوه های سمپاشی شده به خوردمان دادند که این روزها با حرف هایمان هم آدم می کشیم !

طنز نوشت:
دل شکستن هنر نمی باشد ، تا توانی دلی بدست آور :)