هومن شریفی :

لب‌هایت به جان دیگری می‌افتد

دردهایت به شب من!

این مشروب‌ها بی‌تو سری را گیج بی‌کسی نمی‌کنند

تو از تمام جمع‌های بی‌من...

تا می‌توانی لذت ببر!

من به دراکولایی قناعت کرده‌ام که از بی‌کسی

تنها خون خودش را می‌خورد!