خوشبحال اونهایی که :
خوب بودنشون ، جلوی عالی شدن اونها رو نگرفته!
مثل میوه ی افتاده ای دلتنگم...
میوه ای که درختش را بریده و برده اند!
نمیبخشمت !
قبول کن
هیچکس جانش را...
به این راحتی نمیبخشد !
حضورت غنیمتی ست...
چون طاقی در باران !
میبوسمت که مزّه روحم عوض شود...
تو ستاره ای
میروی...
و من دنباله ات که میسوزم!
کاش خودم را جایی جا بگذارم
و برگردم ببینم که نیستم!
چه کار به حرف مردم دارم ، زندگی من همین است !
شب که می شود ...
روی تختم دراز میکشم وعاشقانه ای می نویسم
خیره می شـوم به عکست و با خودم فکر می کنم
مگر می شـود تـو را دوست نداشـت ؟!
این همه بیداد را بی "دال" کن !