کاظم خوشخو :

به همین غروب غم انگیز دلخوشم…

اگر بدانم تو هم یک جایی

نشسته ای پشت پنجره

و دلت برای من تنگ شده!

لیلا کردبچه :

گفتی می آیی

و یاد اخبار هواشناسی افتادم…

که لذت باران های بی هنگام را می برد!

گفتی می آیی…

و یاد تمام روزهائی افتادم

که بیهوده چتر برداشته بودم!

حامد امیر نژاد :

مثل یک بچه ی ده ماهه که لیوان ها را

عشق گاهی به زمین می زند، انسان ها را!

کاظم خوشخو :

این باد لعنتی مداوم و این همه قاصدک

تا کی …

نیامدنت را پیغام می دهند؟

رسول یونان :

بدهکار هیچ کس نیستم

جز همین ماه…

که تو را به یادم می آورد!

نزار قبانی :

همه ی آنهایی که مرا می شناسند…

میدانند چه آدم حسودی هستم !

و همه ی آنهایی که تو را می شناسند...

لعنت به همه آنهایی که تو را می شناسند!

علیرضا روشن :

درد می کند هنوز…

جای دوست داشتنت!

مهدی مظفری ساوجی :

غمگینم…

مثل شاخه‌ای که پُر شده، از برگ‌های زرد!

مثل حال و روز زنی…

که آب و رنگش در گذشته، جا مانده است!

رسول یونان :

ما به ایستگاه ها رفتیم تا

 دور شدن را از قطارها یاد بگیریم...

کاظم خوشخو :

به زمستانی فکر می کنم که بدون تو

روزهای مرا فصل هایی طولانی می کند!