باد آمد و طوفان شد و دین مرا برد
باد آمد و موى شما... استغفرالله
دیدم شما را یک نظر اما پس از آن
چشم من و روى شما... استغفرالله
مجرم شمایى، حامل چندین سلاحى
تیـــزى ابروى شما... استغفرالله
دیگر برایم حدس اینکه هستى یا نه
آسان شده...بوى شما... استغفرالله
تنها نه چشم و قد و لبخندت دلم برد
خلق شما خوى شما... استغفرالله
چیز زیادى که نمى خواهم جز اینکه
یک لحظه پهلوى شما... استغفرالله
دل را به دریا مى زنم مى آیم آخر
با دسته گل سوى شما... استغفرالله
باید بخرم با تو همه ثانیه ها را
رفتم بفروشم کمِ کم کُـلّیه ها را
چشمان خطرناک شما بیمه ندارند
بیرون نرو تا جور نکردم دیه ها را !
آنقَـدَر بدبختی ام در دوری از تـو کامل است
می روم مهمــان ِ احسان ِ علیخانی شوم...
با همه خوبم من اما با شما، خب بیشتر...
دوستم داری ولیکن من تو را... خُــب بیشتر!
لحظه ای مال منی و "تو" خطابت می کنم
گرچه سعی ام بوده تا گویم: "شما" خب بیشتر
غیر معمولی ست رفتار منو شک کرده اند...
اهل خانه، دوستــانِ آشنا خب بیشتر
اشک های بی هوا، بعضا سکوت بی دلیل ..
شعر اما می کند رسوا مرا، خب بیشتر!
یک بار نه صد بار نه هر بار نفهمید
انگار نه انگار .. نه ! انگار نفهمید
فریاد زدم دوستتان دا ...
یک عمر به در گفتم و دیوار نفهمید!
من شما را دو ...
منظورم این است که ...
بگذارید اینطوری بگویم تا حالا ...
من هرگز هرگز هرگز
می خواهم بگویم شما را ...
نمی دانید چقدر برای ...
لعنت به کلمات...
آخ !
لعنت به کلمات!
می دانی چقدر دوستت دارم ؟
موهایت را باز کن
لبخند بزن
کمی نگـاهم کن
آرام می شوم ...همین !
من تو را به اندازه ی همین ها دوست دارم ...
اندازه ی خودت !
پاسخ بده از این همه مخلـوق چرا من ...
تا شرح دهم از همه یِ خلق چرا تـو ؟
به مُردادی ترین گرما قسم، بدجور دلتنگم
شبیه گچ شده از دوری ات، بانوی من رنگم !
تو تقصیری نداری، من زیادی عاشقت هستم
همین باعث شده با هر نگاهی زود می لنگم !
همان بهتر که از هذیان نوشتن دست بردارم
به مرگِ شاعرِ چشمت قسم... بدجور دلتنگم !
