محمد غفاری :

تو نیستی…

اینطرف پنجره باران است

آنطرف برف!

سعید ربیعی :

یک نامه نوشتم به تو با این مضمون

من عاشقتم و گواه من این دل  خون

تو ساده و بی تفاوت اما گفتی

از اینکه به من علاقه داری ممنون!

عباس معروفی:

مثل یک جعبه جواهر که در بیابان به دست آدم داده اند...

نمی دانم باهات چکار کنم!

سیروس جمالی:

من در تمام عمرم

تنها دو بار شاعر شدم

یک بار با دیدن تو

بار دیگر با ندیدنت!

صالح سجادی :

کنار من که قدم میزنی هوا خوب است

پُر از پریدنم و جای زخم ها خوب است

برای حک شدن عشق در خیابان ها

به جا گذاشتن چند ردپا خوب است

شمس لنگرودی:

آخر به چه درد می خورد آفتاب اسفند؟!

این که جای پای تو را آب کرده است!

سمانه سوادی:

حرف برای گفتن زیاد بود... وقت کم! 

بوسیدمت!

جمال ثریا:

تو عشق بودی

این را ...

از رفتنت فهمیدم!

باب مارلی:

می‌گویی دوست دارم زیر باران قدم بزنم

اما وقتی باران می‌بارد چتر به دست می‌گیری

می‌گویی آفتاب را دوست دارم

اما زیر نور خورشید به دنبال سایه می‌گردی

می‌گویی باد را دوست دارم

اما وقتی باد می‌وزد پنچره را می‌بندی

حالا دریاب وحشت مرا وقتی می‌گویی: "دوستت دارم"!

یغما گلرویی:

نقـــاشان، محتاج مـــدل های برهنه اند...

بــرای آفریدن پـرده های درخشان!

امــــا شاعــران

به خاطـــره ای، عطری، نگاهـــی...

قانــعند تا بــــسرایند!

نسیمـــی که روسری تـــو را پس می زند

مــــی تواند...

باعــث اتفاق افتادن عاشقانه ترین شعــر جهان شـود!