تو که جان می دهی بر دانه در خاک...غم دلهای ما را شستشو کن

آدم ها فکر می کنند بعد از رفتنشان باید مانند صندوق پستی زنگ زده و باران خورده

درست در نقطه ای که رهایت کرده اند تا ابد منتظر پیغامشان بمانی...

اما نه! همیشه اینطور نیست

آدم ها دل دارند، پا دارند

بند دلشان که پاره شود، بند کفش هایشان را محکم می کنند و می روند.

دوست داشتن فصل دارد

دوست داشتن زمان دارد

کدام باغی را دیده ای زمستان که می شود لباسی از شکوفه بپوشد؟

کدام مسافری را دیده ای که چمدان به دست سالها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل ها بدوزد؟

تو دیر به سراغم آمدی...

تو دیر برآورده شدی آرزوی کوچک من مثل برآورده شدن آرزوی کودکیم در بزرگسالی!

دوست داشتنت دیگر به کارم نمی آید، دیگر اندازه ام نمی شود!

دوست داشتن فصل دارد

دوست داشتن زمان دارد...