غلامرضا طریقی :

به قدری خسته‌ام ، پایم به دنبالم نمی‌آید

تنم هم نیست دیگر مثل سابق ، تحت فرمانم

به میدان می‌رسم ، اما نمی‌پیچم به سمت چپ

اگر چه از به راه راست رفتن هم پشیمانم !